1. My Name Bill W. 2. Stracony weekend 3. Szczur w koronie 4. Mam na imię Kate 5. Kiedy mężczyzna kocha kobietę 6. Pętla 7. Rozdarte dusze 8. Wszyscy jesteśmy Chrystusami 9. Tylko strach 10. Gdy miłość to za mało. 11. Pod mocnym aniołem 12. 28 dni 13. Pod wulkanem 14. Ćma barowa 15. Zostawić Las Vegas 16. Lot 17. Jestem Joe
Alkoholizm wśród Rzymian. Alkoholizm nie jest problemem społecznym jedynie czasów współczesnych. Już Lukrecjusz, rzymski poeta z I wieku p.n.e., wspomina o alkoholizmie jako pladze dotykającej ówczesne elity. M.in. słynni pisarze z I wieku n.e. Seneka Młodszy czy Pliniusz Starszy dowodzą istnienia prawdziwego społecznego problemu. „Kto nie pije, ten donosi”, „Chluśniem, bo uśniem”, „Ten żyje, kto pije!”, „Tylko ludzie głupie nie piją przy zupie.”… – te i inne hasełka zna każdy, kto nie wylewa za kołnierz. Ci mniej rozsądni stosują owe maksymy nie tylko od święta, ale na co dzień, a nawet o każdej jego (i nocy, ta wszak zawsze młoda) porze. Słabość do alkoholu przejawiają zwłaszcza wszelkiej maści artyści, o czym wydatnie przekonuje nas także kino, ochoczo pochylające się wraz z nimi nad kieliszkiem. Poniżej tuzin filmów, w których alkohol leje się gęsto i w mordę. A w komentarzach czekamy na następną kolejkę. Zdrowie! 28 dniSandra Bullock zapijająca bezustannie życiowe niepowodzenia, balująca aż do przesady, robiąca tak zwane sceny i rozbijająca się weselnymi limuzynami? To idealny temat na film – wbrew pozorom nie komedię, choć z początku o wesołym zabarwieniu. Z czasem jednak to radosne upojenie ustępuje dramatowi nieświadomej jednostki. Nie jest to może najlepsze dzieło dotyczące sięgania po flaszkę, ale otwiera oczy. A dodatkowo punktuje tym, że główną bohaterką jest tu kobieta właśnie, a nie, jak to zwykle bywa, faceci z trzydniowym zarostem. BezdrożaCzyli film o piciu wina. Albo raczej: delektowaniu się nim. Ze szczególnym uwzględnieniem gatunku pinot. Nie jest to zatem historia o alkoholizmie jako takim, a raczej o znajdywaniu na dnie mętnej cieczy odrobiny siebie oraz tego, co nas definiuje, podnieca, ogranicza, cieszy. To opowieść o słodko-gorzkim posmaku, daleka od zalewania się w trupa na oczach widza, lecz też bez alkoholu niemająca prawa bytu. Wykwintna rzecz skąpana w słońcu Kalifornii i produkcie eksportowym tego stanu. ChwastyPosępne dzieło o tym, jak szarzyzna życia w biedzie pobudza do sięgania po kieliszek, dzięki któremu choć na moment świat będzie kolorowy i weselszy. Ale jakoś nie jest. Alkohol jedynie wzmaga halucynacje i duchy tragicznej przeszłości, pomiędzy którymi prześwituje odrobina miłości – wcale nie ratującej jednak przed bytnością na dnie ludzkiej godności. Niczym wielki kryzys widziany za oknami barów, film ten wypruwa emocjonalnie, nie pozostawiając większej nadziei – no chyba że w postaci kolejnego kieliszka. Czysty i trzeźwyDowód na to, że nawet Batman pije. Co prawda Michael Keaton alkoholika zagrał pomiędzy Sokiem z żuka a Mrocznym Rycerzem, ale to szczegół. Tutaj budzi się rano obok nagiej, sztywnej kobiety, która stanowi tylko jeden z efektów jego pijaństwa… Mimo sytuacji wyjściowej jest to jeden z bardziej pozytywnych filmów tego typu, tytuł którego zobowiązuje. Paradoksalnie jest także jednym z mniej znanych. Skupiony bardziej na wychodzeniu z nałogu niż na nim samym, udowadnia, że przy odrobinie dobrej woli można pokonać swoje demony. Świetna obsada dobrze uzupełnia trudy tak zwanej terapii zamkniętej, ukazując nadużywanie alkoholu od nieco mniej oczywistej (i być może również nie tak atrakcyjnej) strony. Kiedy mężczyzna kocha kobietę (1994) lektor pl. Odblokuj dostęp do 14369 filmów i seriali premium od oficjalnych dystrybutorów! Oglądaj legalnie i w najlepszej jakości. Włącz dostęp. Dodał: rysiek37125. reżyseria: Luis Mandoki. scenariusz: Ronald Bass Al Franken. gatunek: Dramat obyczajowy. produkcja: USA.Lista chronologicznie Pętla (1957) Korkociąg (1971) Nie będę cię kochać (1973) Od jutra nie piję (1975) Kochankowie mojej mamy (1985) Zranione dusze (1986) Chwasty (1987) Czysty i trzeźwy (1988) Nazywam się Bill W. (1989) Tylko strach (1994) Kiedy mężczyzna kocha kobietę (1994) Mam na imię Kasia (1994) Zostawić Las Vegas (1995) Nic zabawnego (1998) 28 dni (2000) Żółty szalik (2000) Ja, alkoholik (2003) 16 lat utopionych w alkoholu (2003) Szczur w koronie (2005) Wszyscy jesteśmy Chrystusami (2006) Urwany film (2007) Mokra robota (2007) Wszystko będzie dobrze (2007) Po jednym na drogę (2009) Szalone serce (2009) Wyjść na prostą (2012) Lot (2012) Pod Mocnym Aniołem (2014)"28 dni" to film o alkoholizmie. Nie głębokie studium jak "Pod wulkanem", bo w dzisiejszym kinie nie ma na to czasu. Zwykły hollywoodzki film o pijaństwie. Alkoholiczkę, Gwen Cummings, gra Sandra Bullock, kuratora w zakładzie odwykowym Steve Buscemi. Jest jeszcze chłopak Sandry, też imprezowy, no i dziwni pacjenci zakładu. Wódka to jeden ze stałych elementów kina Wojciecha Smarzowskiego. Tym razem jednak może być jej więcej niż zwykle. I to ona stanie się teraz głównym demonem jego najnowszego filmu, "Anioła", adaptacji nagrodzonej NIKE powieści Jerzego Pilcha - "Pod Mocnym Aniołem". Zdjęcia już trwają, a Onet FILM był na planie. - Tu tematem jest alkoholizm, picie, chlanie - mówi reżyser. - Wydaje mi się, że alkoholizm to sytuacja, może skrywana, ale zajmująca widzów. Jest w tej historii coś bardzo uniwersalnego. W tę chorobę popadają ludzie z różnych sfer, dotyczy ona każdego z nas. Ciekawe jest to czy pijemy i to kontrolujemy, czy to picie zaczyna przeszkadzać. Czy już to wiemy, czy to odrzucamy? To też film o granicy pomiędzy kontrolą a problemem. 10 Zobacz galerię Onet 1/10 "Anioł" Onet Wódka to jeden ze stałych elementów kina Wojciecha Smarzowskiego. Tym razem jednak może być jej więcej niż zwykle. I to ona stanie się teraz głównym demonem jego najnowszego filmu, "Anioła", adaptacji nagrodzonej NIKE powieści Jerzego Pilcha - "Pod Mocnym Aniołem". Zdjęcia już trwają, a Onet FILM był na planie. - Tu tematem jest alkoholizm, picie, chlanie - mówi reżyser. - Wydaje mi się, że alkoholizm to sytuacja, może skrywana, ale zajmująca widzów. Jest w tej historii coś bardzo uniwersalnego. W tę chorobę popadają ludzie z różnych sfer, dotyczy ona każdego z nas. Ciekawe jest to czy pijemy i to kontrolujemy, czy to picie zaczyna przeszkadzać. Czy już to wiemy, czy to odrzucamy? To też film o granicy pomiędzy kontrolą a problemem. 2/10 "Anioł" Onet "Przypominam o ciszy. Kamery! Akcja!" - słychać w krótkofalówkach pod wejściem do jednego z budynków na terenie Szpitala Specjalistycznego im. J. Babińskiego, zajmującego się lecznictwem psychiatrycznym, neurologicznym i odwykowym, krakowianom bardziej znanym jako Kobierzyn. Nad bramą tabliczka: "Ośrodek leczenia uzależnień". - Ładne miejsce, okolica, park, jesienne liście… - mówi Robert Więckiewicz, któremu Smarzowski powierzył główną rolę, Jurusia, człowieka, którego kieliszek zaczął ściągać na samo dno. - Ale byli państwo w środku? Widzieli, jak to wygląda. Wyczuwamy tutaj depresyjny klimat. 3/10 "Anioł" Onet Wnętrze w niczym nie przypomina luksusowych hollywoodzkich klinik… … w których bogate gwiazdy leczą się z uzależnienia od narkotyków, alkoholu, seksu czy zblazowania, a potem opowiadają o tym w kolejnych lukratywnych reality show. Nikt nie chciałby tu trafić. Ze ścian odpada farba, w powietrzu wisi coś przygnębiającego, wręcz odpychającego. Trudno powiedzieć gdzie kończy się autentyczny wystrój, gdzie zaczyna scenografia. Staroświecki gabinet lekarski, skromna, mikroskopijna salka gimnastyczna z drabinką, rozgałęziająca się klatka schodowa, przybrudzone okna, kraty, kraty, kraty... Wreszcie pokój do terapii zbiorowej - z niezbyt wygodnymi krzesłami, z szarymi ścianami i taką samą podłogą. W środku Kinga Preis - w leginsach i bluzie dresowej. Właśnie jest charakteryzowana: zmęczona twarz, rozczochrana fryzura. Po chwili zjawiają się inni, w tym: Marcin Dorociński, Jacek Braciak, Iza Kuna, Lech Dyblik, Iwona Bielska i Więckiewicz. Niestety, nie można zobaczyć jak będą grali. Smarzowski nie robi prób, a w ujęciu dziennikarze mogą być bardzo uciążliwi, nawet ci, którzy są cicho i przypatrują się z kąta. Poza tym jest, po prostu, za ciasno, nie mówiąc już o tym, że ta produkcja nie należy ani do łatwych, ani przyjemnych i wszystko wskazuje na to, że aktorów może bardzo wiele kosztować. - To piekielnie ciężki film ze względu na tematykę. Obserwujemy aktorów i to, co dzieje się z nimi po scenach - to będzie mocne kino z mocnymi scenami - mówią zgodnie Dariusz Nosal i Marcin Lech z Krakow Film Commision, wspierającej produkcję. 4/10 "Anioł" Onet Łatwo nie jest… - przyznaje Więckiewicz. - Wgryzam się powoli w bohatera. Nie jestem aktorem, który od początku wie wszystko. Muszę trochę pobyć z postacią, żeby ją oswoić i żeby móc z nią bezkonfliktowo, a czasami konfliktowo funkcjonować. Zapewniam: będzie się działo. 5/10 "Anioł" Onet Nie po raz pierwszy w swojej karierze aktor wciela się w alkoholika. Gdy przygotowywał się do roli we "Wszystko będzie dobrze", spotykał się i rozmawiał z ludźmi dotkniętymi tą chorobą. Te doświadczenia w nim zostały, uważa jednak, że to nie ekstremalne stany są tu kluczowe. - Najważniejsze jest pokazanie pewnej wrażliwości tego człowieka. Być może dzięki temu będziemy zdolni mu współczuć - przekonuje. - Ten człowiek potrzebuje pomocy. Samemu będzie mu bardzo trudno sobie poradzić. Jest piekielnie inteligentny i to jest najtrudniejsze. Zbudował sobie taki system zaprzeczeń, taką ideologię, że trudno jest mu to przełamać. Ale chciałbym, żeby spróbował. Więckiewicz w głównej roli to nie tylko odtwórca postaci napisanej przez Smarzowskiego. - Jak się wybiera głównego aktora, to decyduje się na pewien charakter filmu - wyjaśnia. - To nie jest tak, że ktoś inny może zrobiłby to gorzej. Zrobiłby to inaczej. Do Roberta było mi absolutnie najbliżej. 6/10 "Anioł" Onet Wydaje mi się, że każdy temat, który podejmuję, jest trudny… - mówi z kolei filmowiec o wyborze problematyki i książki Pilcha. - Tu tematem jest alkoholizm, picie, chlanie. Wydaje mi się, że alkoholizm to sytuacja, może skrywana, ale zajmująca widzów. Jest w tej historii coś bardzo uniwersalnego. W tę chorobę popadają ludzie z różnych sfer, dotyczy ona każdego z nas. Ciekawe jest to czy pijemy i to kontrolujemy, czy to picie zaczyna przeszkadzać. Czy już to wiemy, czy to odrzucamy? To też film o granicy pomiędzy kontrolą a problemem. Pytań w "Aniele", jak brzmi tytuł roboczy adaptacji, będzie jeszcze więcej. Pojawi się też miłość. - Istotne jest jednak czy można przestać pić dla kogoś czy trzeba przestać pić dla siebie - podkreśla reżyser. - Jeżeli w związku coś się nie uda - to jakie lekarstwo mamy pod ręką? Gorzałę. O tym również jest ten film. 7/10 "Anioł" Onet Smarzowski sam napisał scenariusz, za główny klucz obierając "czas pijaka", który nie jest linearny, co "narzuca pewien sposób opowieści". Adaptacja nie jest w stu procentach wierna. - Muszę odejść od książki, gdyż niemożliwe jest przeniesienie jej na ekran jeden na jeden - podkreśla artysta. - Czasem wrzucam doświadczenia swoje, moich znajomych, podsłuchane. Troszkę zmieniam. Jerzy Pilch dał mu jednak wolną rękę. - Nie konsultowałem scenariusza. On też chyba nie za bardzo chciał się w to zagłębiać. Zaufał mi - odpowiada Smarzowski na pytanie o udział pisarza w przedsięwzięciu. Pośród wątków i postaci, które dodaje znalazł się… reżyser Borys (Dorociński). Więcej na razie reżyser zdradzić nie chce. Ma jednak nadzieję, iż "Anioł" jasno opowie się za tym, "żeby z tej choroby wychodzić". 8/10 "Anioł" Onet - Jeżeli ten film poruszy, wzruszy, spowoduje refleksje, to już jest dużo - mówi Smarzowski. - Jeżeli ktoś zada sobie pytanie: po której stronie granicy jestem, czy jeszcze kontroluję picie, czy ono mi przeszkadza, to będzie już bardzo dużo. Premiera "Anioła" planowana jest na początek 2014 roku - styczeń lub luty. Przewidziano ponad czterdzieści dni zdjęciowych, rozłożonych na kilka pór roku. Poza Kobierzynem, ekipa będzie pracowała w centrum Krakowa, a także w Brzesku i Nowym Sączu. 9/10 "Anioł" Onet Poza Więckiewiczem, Dorocińskim, Preis, Braciakiem, Kuną, Dyblikiem i Bielską, na ekranie zobaczymy: Andrzeja Grabowskiego, Adama Woronowicza, Mariana Dziędziela, Arkadiusza Jakubika i Julię Kamińską. Za oprawę wizualną odpowiada Tomasz Madejski, za muzykę - Mikołaj Trzaska, za scenografię - Jagna Janicka, za Katarzyna Lewińska. Obowiązki producenta wziął na siebie Jacek Rzehak. 10/10 "Anioł" Onet Koproducentem filmu jest Krakowskie Biuro Festiwalowe, a zdjęcia powstają dzięki wsparciu Krakow Film Commission. Data utworzenia: 20 listopada 2012 15:23 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj. Anna Dymna (ur. 20 lipca 1951 w Legnicy jako Małgorzata Dziadyk [1]) – polska aktorka teatralna i filmowa, działaczka społeczna, założycielka i prezes Fundacji Anny Dymnej „Mimo Wszystko” (2003), laureatka Orła za drugoplanową rolę kobiecą w filmie Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy .
Aby się zalogować, musisz być zarejestrowany/a. Rejestracja zajmuje tylko chwilę i znacznie zwiększa Twoje możliwości. Administrator może nadać dodatkowe uprawnienia zarejestrowanym użytkownikom. Zanim się zarejestrujesz, upewnij się, czy znasz nasze warunki użytkowania oraz politykę prywatności. Upewnij się też, że przeczytałeś/aś wszystkie regulaminy umieszczone na forum. Warunki użytkowania | Polityka prywatności Nazwa użytkownika: Zarejestruj Hasło: Zapomniałem hasła Zapamiętaj mnie Ukryj mnie w tej sesjihttps://www.youtube.com/@Podcastex@Podcastex Książka: Podcastex. Polskie milenium💰Wspieraj Napisy Końcowe: https://www.paymedia.pl/napisyk Zapytania bizneso
Alkoholizm to problem XXI wieku. Coraz więcej ludzi nie radzi sobie z obowiązkami dnia codziennego oraz stresem i sięga po alkohol. Dlatego też problem nadużywania alkoholu pojawia się w filmach. Zatem jakie filmy o uzależnieniu od alkoholu warto obejrzeć? Zabawa, zabawa Jest to polski film w reżyserii Kingi Dębskiej. Swoją premierę miał w 2018 roku. Film opowiada o losach trzech różnych kobiet – pani prokurator, chirurg oraz młodej studentki. Wszystkie kobiety piją alkohol, by poradzić sobie z problemami. W filmie widzimy, że problem alkoholizmu nie dotyka jedynie ludzi z marginesu społecznego. Zachorować może każdy z nas niezależnie od statusu społecznego oraz wykonywanego zawodu. „Zabawa, zabawa” ukazuje powolny upadek każdej z tych kobiet. Okazuje się że wsparcie w rodzinie i przyjaciołach nie wystarczy, by walczyć z nałogiem. Leczenie alkoholizmu może się udać jedynie, gdy sam chory dostrzega problem. Pod mocnym aniołem Kolejny polski film, który pokazuje chorobę alkoholową. Swoją premierę miał w roku 2014. Reżyser – Wojtek Smarzowski – w swoich filmach nie unikach trudnych tematów. Jest to adaptacja powieści Jerzego Pilcha. Bohater filmu – Jerzy próbuje uporać się z nałogiem, dzięki miłości do kobiety. Jednak samo postanowienie i miłość nie wystarczy. Jerzy powraca do nałogu, a tym samym obniża się jego poziom życia, ponieważ większość pieniędzy przepija. Bohater w końcu trafia do ośrodka zamkniętego, który zajmuje się leczeniem uzależnień. I właśnie w ośrodku poznajemy historię innych uzależnionych osób – reżysera, farmaceutki, kierowcy, fryzjerki, robotnika. Każdy z bohaterów coś stracił przez alkohol. Lot Film ukazuje uzależnienie głównego bohatera pomimo odpowiedzialności jaka nam spoczywa – jest bowiem pilotem samolotu. Whip ratuje podczas lotu życie pasażerów oraz ląduje uszkodzonym samolotem. Byłby uznany za bohatera, gdyby nie okazało się, że podczas lotu był pod wpływem alkoholu. Sam bohater nie zauważa swojego problemu pomimo, że otoczenie zwraca mu na to uwagę.Piekło alkoholizmu przeżyło wiele znanych osób. Liczne z nich wstydzą się przyznać do picia. Są jednak gwiazdy, które miały odwagę publicznie powiedzieć o swoim alkoholizmie. Wśród Filmy i seriale 10 czerwca 2021, 09:30 Alkohol i narkotyki szkodzą zdrowiu, ale człowiek to jednostka słaba i podatna na pokusy. Niespodziewanie pomocną dłoń do ludzi wyciągają filmy ilustrujące poważne konsekwencje przesadzonej „zabawy” z używkami. A te produkcje uderzają najmocniej. Mówi się, że wszystko jest dla ludzi. Wyjście na miasto w celu wychylenia paru browarów w przyjacielskim towarzystwie jeszcze nigdy nikomu na dłuższą metę nie zaszkodziło, jeśli tylko potrafi się pić z umiarem. W życiu nie brakuje jednak chwil słabości, a te potrafią być na tyle bezlitosne, że prowadzą do uzależnienia. I choć wstęp ten być może brzmi jak wypowiedź powitalna podczas jednego ze spotkań anonimowych alkoholików, to nie martwcie się – nie będę się bawił w psychologa i moralizatora. Zrobią to za mnie filmy, zresztą nie byle jakie. Przygotowałem dla Was zestaw dziesięciu wartościowych produkcji, które bez obaw możecie dodać do swojej „kupki wstydu” czy też – użyjmy nieco wdzięczniej brzmiącego określenia – listy „do obejrzenia”. Zestaw ten zawiera dzieła, które charakteryzuje jeden punkt wspólny – historia o ludziach i ich mniej lub bardziej przyjemnych doświadczeniach z używkami. To opowieści o ludzkich słabościach odkrywanych zarówno przez wykwintne trunki, jak i twarde narkotyki – spektakle często nieprzyjemne, ale zmuszające do refleksji. Zapraszam więc na nie lada filmoznawczy „trip”. Na rauszu (Druk) Co to: duński dramat komediowy o nauczycielach pijących w imię lepszego jutraRok premiery: 2021Gdzie obejrzeć: w kinach Zaczynamy od Na rauszu, bowiem to głównie ten film był inspiracją do powstania całej listy. To jedna z niewielu europejskich produkcji ostatnich lat, o której mówi głośno cały świat. Ba, otrzymała nawet dwa Oscary (za najlepszy film zagraniczny oraz reżyserię), a powstanie jej amerykańskiego remake’u zostało już przyklepane. Co ciekawe, nie zdążyła jeszcze zaliczyć swojej polskiej premiery, choć każdy, kto chciał, już zapewne do kina się udał, gdyż na brak przedpremierowych pokazów Na rauszu narzekać na pewno nie można. Część z Was kojarzy zapewne ten tytuł głównie z jednego faktu – występu Madsa Mikkelsena. Ów duński aktor zdążył co prawda podbić Hollywood pamiętnymi rolami psychopatów (pamiętamy serialowego Hannibala), ale nie zapomniał o swoim lokalnym podwórku, bo regularnie grywa w duńskich filmach. Szczególnie w tych kręconych przez Thomasa Vinterberga. Co tym razem zaserwował nam rzeczony duet? Jedyne w swoim rodzaje kino o mężczyznach w kryzysie wieku średniego, który próbują pokonać poprzez regularne spożywanie wysokoprocentowych napojów. Mają one im pomóc w osiągnięciu nie tylko lepszego samopoczucia, ale i zyskaniu większej pewności siebie na płaszczyźnie zawodowej (panowie pracują jako nauczyciele). Paradoksalnie jednak Na rauszu niesie ze sobą pozytywny przekaz, a gorzki dramat ustępuje życiowej, dojrzałej komedii. To film uczciwy – nie demonizuje alkoholu, ale pokazuje wszystkie konsekwencje jego nadmiernego spożywania, również te tragiczne. Jeżeli więc życie codzienne Was nudzi i zastanawiacie się, jak skończyłaby się próba jego tymczasowej destabilizacji, to walcie do Madsa – on udzieli odpowiedzi.